Karanlıktaki Güzellik
Bir seher vaktiydi,
Uyuyordu insanlar.
Rüyalara dalmış herkes;
Kimi güzel, kimi çirkin.
Gaflet soktuğunda başladı
Bir bir uyanır herkes.
O rüyalar bitmişti;
Kimi güzel, kimi çirkin.
Meşguliyet başladı
Uyanınca insanlar.
Yeryüzü semasında
Bir duman, bir sis.
Niye böyle oluştu?
Akşam durmadan aktı.
Kısa akşamlar güzel,
Gündüzler çirkin miydi?
Artık karanlık güzel,
Aydınlık ise çirkin.
Çünkü güzellik karanlıkta,
Çirkinlik aydınlıkta belirir.
Belki sen varsın diye,
Sen aksın gözümüzün
Zifiri karanlıkta
İnsanlar uykudayken.
Seni görebilmek, seni,
Gözlerin sıcağında,
Sabahın köründe,
Rabbimin lütfudur
Salihî
