YOKLUĞUN
Yokluğun;
Boynumda yeşile çalan bir düş sancısı,
Yeşile uzandıkça elim kuruyor.
Fırtınalar biriktiriyor gözlerim.
Gözyaşım gözlerimin hiddetiyle çoğalıyor.
Akıp gitse bir türlü,
Akmazsa mendilin boynu bükülüyor…
Yokluğun;
Kimliksiz bir ıslık, saklı kentin yağmurunda.
Attığım her adımda gölgem yanıyor.
Sır sızdırıyor içime sığmayanlar.
Göğsümün kafesinde soluğum külleniyor.
Yanıp küllensem bir türlü;
Yanmazsam ateşin boynu bükülüyor…
Yokluğun;
Etten tırnağa haber götüren güvercin.
Acı vurdukça kan damarsız kalıyor.
Benimle ağlıyor gökyüzü, benimle börtü böcek.
Sigaram dilim pas tutunca tükeniyor.
Ölüp gitsem bir türlü,
Ölmezsem kefenin boynu bükülüyor…
Abdullah OĞUZ
NFKAL Coğrafya Öğretmeni